Ozobot drogę Ci wskaże…

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

Uczestnicy zajęć:

  • Dzieci w wieku 5-12 lat

Sprzęt i/lub oprogramowanie, narzędzia, materiały:

  • Roboty Ozobot,
  • kartki papieru,
  • wydruk grafiki z Układem Słonecznym,
  • kolorowe mazaki.

Organizacja i czas trwania zajęć:

Ozoboty są w bibliotece wykorzystywane okazjonalnie, w trakcie odbywających się cyklicznie popołudniowych zajęć naukowych i przyrodniczych. Jednorazowo zostały wykorzystane w czasie zajęć dla dzieci zorganizowanych z okazji karnawału.

Przebieg zajęć:

W trakcie zajęć naukowych dzieci miały za zadanie narysowanie takiej trasy po Układzie Słonecznym, która wiedzie od planety położonej najbliżej Słońca, do tej położonej najdalej.

W czasie zajęć przyrodniczych trasa Ozobotów wiodła po poszczególnych rodzajach nici w sieci pajęczej, ułatwiając dzieciom zapamiętanie jej budowy. Zadaniem dzieci było narysowanie określonego rodzaju nici w sieci pajęczej.

Podczas zabawy karnawałowej dzieci wyznaczały trasy „tańca” Ozobotów i zakodowanie rodzaju świecenia. Dzieci pracowały w drużynach, co wymagało połączenia poszczególnych elementów drogi ze sobą.

Korzyści (dla biblioteki i uczestników zajęć):

Wykorzystanie Ozobotów w trakcie zajęć naukowych i przyrodniczych stanowi element nowości i zwiększa atrakcyjność zajęć. Dzięki zaangażowaniu dzieci w narysowanie właściwie poprowadzonej drogi Ozobota łatwiej zapamiętywana jest kolejność przedmiotów (np. planet w Układzie Słonecznym) lub nazwy poszczególnych elementów (np. nici budujących sieć pajęczą).

W trakcie spotkania „Karnawał w Multicentrum” Ozoboty przykuwały uwagę rodziców i dzieci. Poprzez rysowanie wspólnej trasy „tańca” robotów dzieci ćwiczyły umiejętność pracy w grupie, kodowania ruchu i świecenia za pomocą rysowania linii o różnym kształcie i kolorze, ale przede wszystkim świetnie się bawiły.

Tekst i zdjęcia: Miejska Biblioteka Publiczna w Białej Podlaskiej. Inspiracja zgłoszona do konkursu „Kreatywne inspiracje” dla uczestników projektu „Kluby kreatywności w bibliotekach”)[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]

Międzypokoleniowy druk 3D

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

UCZESTNICY ZAJĘĆ:

  • Seniorzy z wnukami (dzieci w wieku ok. 10 lat)

Sprzęt i/lub oprogramowanie, narzędzia, materiały:

  • drukarka 3D,
  • komputery,
  • projektor, ekran projekcyjny,
  • bezpłatna aplikacja przeglądarkowa do projektowania 3D Tinkercad,

Organizacja i czas trwania zajęć:

Zajęcia zostały zorganizowane w czasie ferii zimowych przez Klub kreatywności działający w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Białej Podlaskiej (Multicentrum). Warsztaty trwały 1,5 godziny.

Przebieg zajęć:

Celem warsztatów było zapoznanie seniorów i dzieci z tematyką druku 3D, ale też aktywizacja seniorów i integracja międzypokoleniowa podczas nauki. Uczestnicy zapoznali się z podstawowymi informacjami dotyczącymi druku przestrzennego oraz poznali budowę i zasadę działania drukarki 3D. Obejrzeli przykładowy proces wydruku.

Kolejnym etapem warsztatów były zajęcia praktyczne modelowania 3D za pomocą bezpłatnej aplikacji przeglądarkowej – Tinkercad. Pokazaliśmy uczestnikom, jak wygląda to narzędzie, zaprezentowaliśmy jego podstawowe funkcje i opowiedzieliśmy, jak wykonać z jego pomocą bardzo prosty projekt. W tym przypadku było to serce z ozdobnymi elementami, takimi jak imię, gwiazdka czy inne zdobienia.

Następnie uczestnicy wykonali własne projekty, które po wydrukowaniu na drukarce 3D znajdującej się w klubie, mogli później odebrać w bibliotece.

KORZYŚCI (DLA BIBLIOTEKI I UCZESTNIKÓW ZAJĘĆ):

Uczestnicy dowiedzieli się wielu ciekawych informacji związanych z technologią druku 3D i zasadą działania drukarek przestrzennych. Dzięki prezentacji multimedialnej poznali różne możliwości zastosowania druku 3D: w medycynie, w produkcji odzieży i obuwia, w budownictwie i inne. Dowiedzieli się jak zbudowana jest drukarka 3D i jak przygotować własny projekt, a następnie co z nim zrobić, aby drukarka mogła go wydrukować. Etap projektowania pozwolił rozwinąć kreatywność, a także poszerzyć umiejętność postrzegania przestrzennego uczestników.

Umieszczenie w ofercie Biblioteki tego rodzaju zajęć pozwala wzmocnić jej pozycję w lokalnym środowisku oraz wzbudzić większe zainteresowanie ze strony użytkowników. Bardzo duże znaczenie ma również fakt, że zwiększa się udział najnowszych rozwiązań technologicznych w proponowanych dla użytkowników Biblioteki zajęciach. Ważnym punktem działania było też włączenie seniorów (dziadków dzieci uczestniczących w zajęciach). Pokazało to Bibliotekę jako miejsce, w którym ciekawe wydarzenia i działania, wykorzystujące nowoczesne technologie, organizowane są dla różnych grup wiekowych.

Tekst i zdjęcia: Miejska Biblioteka Publiczna w Białej Podlaskiej. Inspiracja nadesłana na konkurs „Kreatywne inspiracje” dla uczestników projektu „Kluby kreatywności w bibliotekach”.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]

Pierwsze roboty za płoty! Co można robić w kreatywnej bibliotece?

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

UCZESTNICY ZAJĘĆ:

  • dzieci (ok. 7-12 lat), młodsze też dadzą radę

Sprzęt i/lub oprogramowanie, narzędzia, materiały:

  • Roboty Photon,
  • maty do nauki kodowania z robotami Photon,
  • tablety,
  • zestaw Bum Bum Rurki,
  • płyta z różnymi melodiami,
  • długopisy 3D oraz filament.

Organizacja i czas trwania zajęć:

Zajęcia zostały zorganizowane w celu wypromowania Strefy KreaTYwni (klubu kreatywności działającego w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy Piaseczno) i pokazania dzieciom, jakie wyposażenie ma biblioteka i co można w niej robić. Warsztaty podzielono na trzy części poświęcone trzem tematom – każda część trwała 1 godzinę.

Przebieg zajęć:

Zajęcia zaczęły się od zabawy w programowanie, czyli: „pierwsze roboty za płoty”. Dzieci poznały roboty Photony i aplikacje do nauki programowania robotów, a następnie wzięły udział w zabawach i grach. Wraz z robotami rozwiązywały zadania, pokonywały przeszkody na macie i zdobywały pierwsze umiejętności programistyczne.

Następnie przyszedł czas na muzykowanie. W tej części zajęć dzieci najpierw odgadywały melodie wystukiwane na Bum Bum Rurkach, a następnie sprawdzały swoje własne muzyczne zdolności. Powstała jedyna w swoim rodzaju Bum Bum Rurkowa orkiestra, która zagrała energetycznego „Kankana”.

Na zakończenie przyszedł moment na odrobinę skupienia i precyzyjnej pracy. Dzieci dowiedziały się, co to jest rysunek 3D i za pomocą jakich urządzeń mogą tworzyć takie rysunki. Pod okiem instruktora z zaprzyjaźnionej Szkoły Szczęścia powstały prawdziwe cuda w trójwymiarze – pająk, rower, okulary i Big Ben.

Zorganizowane zajęcia były próbką tego, co przez cały rok oferować będzie Strefa KreaTYwni – każdy mógł przyjść, spróbować i zdecydować, na który cykl zajęć się zapisać.

KORZYŚCI (DLA BIBLIOTEKI I UCZESTNIKÓW ZAJĘĆ):

Uczestnicy zajęć przede wszystkim dobrze się bawili, przełamując jednocześnie kilka stereotypów:

  • Programowanie okazało się przystępne i przyjemne.
  • Bum Bum Rurki przekonały, że nie trzeba posiadać wyszukanych instrumentów i lat praktyki, żeby bawić się muzyką i grać na niezwykłych instrumentach.
  • Zajęcia z rysunku 3D pokazały, że dzięki prostym rozwiązaniom technicznym i odrobinie wyobraźni rysowanie może przybrać niecodzienną formę.

Tekst i zdjęcia: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Piaseczno. Inspiracja zgłoszona do konkursu „Kreatywne inspiracje” dla uczestników projektu „Kluby kreatywności w bibliotekach”)[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]

Młotkiem i gwoździem. Zorganizuj się!

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

UCZESTNICY ZAJĘĆ:

  • Osoby dorosłe, 18+, ale dzieci z powodzeniem sobie poradzą.

Sprzęt i/lub oprogramowanie, narzędzia, materiały:

Do wykonania organizerów ściennych potrzebne będą:

  • deska z miękkiego drewna (polecamy sosnę, odradzamy dąb),
  • lakier bezbarwny lub bejca, farba tablicowa, pędzle,
  • słoiki (najlepiej po dżemie lub majonezie),
  • gwoździe,
  • sznurek,
  • młotki,
  • papier ścierny lub szlifierka,
  • opaski zaciskowe (powinny być dość szerokie),
  • nożyce,
  • rolki papieru (najlepsze będą takie do kasy fiskalnej), klipsy biurowe, klamerki, patyczki do lodów, filc, tkaniny, kreda,
  • klej na gorąco.

Wykorzystano również: kombinerki, miarę, piłki do drewna, imadło (bez tych narzędzi da się zorganizować zajęcia, ale lepiej jeśli są pod ręką).

Organizacja i czas trwania zajęć:

Zajęcia trwały ok. 2 h. Zostały zrealizowane w ramach cyklu zajęć mejkerskich w CraftStudio, które jest częścią klubu kreatywności – Studio Robota działającego w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Ł. Górnickiego GALERIA KSIĄŻKI w Oświęcimiu

Przebieg zajęć:

Przed rozpoczęciem zajęć warto przygotować kilka pomysłów, które będą inspiracją dla uczestników zajęć. Można je wydrukować i przypiąć klamerkami do ramy oplecionej sznurkiem, która też może stać się inspiracją.

Zajęcia zaczynamy od rozdania kartek i ołówków. Uczestnicy projektują swój organizer (rozmieszczenie elementów na desce: miejsce na słoik, karteczki, rolkę do zapisywania, filc, tkaninę, w zależności od przeznaczenia organizera).

Uczestnicy wybierają deskę, którą muszą oszlifować papierem ściernym lub szlifierką. Na tym etapie montują również zawieszkę (można kupić gotową, wykorzystać ze starej antyramy lub zamocować na dwóch gwoździach kawałek grubego sznurka).

Kolejnym etapem jest malowanie deski. W czasie gdy schnie, uczestnicy wybierają materiały, które będą potrzebne do przygotowania organizera.

Czas na najlepsze – materiały w ruch! Do deski przybijamy opaskę zaciskową, dzięki której przymocujemy słoik, przyklejamy klamerki lub klipsy, montujemy rolkę papieru, przewiązujemy sznurki, przyklejamy filc itd. Wszystko wg własnego pomysłu.

Efekt – 22 gotowe organizery i 22 zadowolonych uczestników!

Uwaga! Biblioteka nie musi organizować wszystkich materiałów. Naszym sposobem na włączenie uczestników w przygotowanie zajęć było poproszenie ich o przyniesienie klamerek i słoików.

Korzyści (dla biblioteki i uczestników zajęć):

Uczestnicy zyskali przede wszystkim inspirację do wykonania prostej, ale efektownej dekoracji do domu, pomysłu na prezent, a co najważniejsze możliwej do zrobienia w oparciu o rzeczy ogólnie dostępne. Takie warsztaty pobudzają kreatywność, integrują, wzmacniają więzi i relacje.

Zysk dla Biblioteki określamy w dwóch słowach – radość użytkowników!

Tekst i zdjęcia: Miejska Biblioteka Publiczna im. Ł. Górnickiego GALERIA KSIĄŻKI w Oświęcimiu. Inspiracja zgłoszona do konkursu „Kreatywne inspiracje” dla uczestników projektu „Kluby kreatywności w bibliotekach”)[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]

Torby Bumerangi

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

Uczestnicy zajęć:

Warsztaty tworzenia zamienników torebek foliowych, czyli materiałowych toreb „bumerangów”, skierowane są do uczestników klubu kreatywności „Tańcowała igła z nitką”, który działa w Gminnej Bibliotece Publicznej w Obrazowie. Są to warsztaty międzypokoleniowe – biorą w nich udział osoby dorosłe (mamy, babcie) oraz młodzież i dzieci. Czasami warsztaty zamieniają się w kreatywne spotkania kilku rodzin.

Sprzęt i/lub oprogramowanie, narzędzia, materiały:

W czasie realizacji tego projektu wykorzystujemy maszyny do szycia wraz z akcesoriami, hafciarkę, zbędne tkaniny przyniesione przez uczestników klubu. W niedługim czasie będą również wykorzystywane drukarki 3D, dzięki którym zaprojektujemy na uszyte torby wieszaki z logo Boomerang Bags.

Organizacja i czas trwania zajęć:

„Torby Bumerangi” to warsztaty nawiązujące do światowej akcji Boomerang Bags, ruchu stworzonego w 2013 r w Australii, którego główną ideą jest angażowanie się w ochronę środowiska poprzez wspólne tworzenie – szycie toreb wielokrotnego użytku z niepotrzebnych, zalegających w domowych szafach tkanin – zasłon, obrusów, pościeli, ubrań.

Warsztaty „Torby Bumerangi” w naszym klubie to cykliczne comiesięczne międzypokoleniowe spotkania. Uszyte torby, w wyeksponowanych miejscach przy ladzie, trafią do wszystkich sklepów spożywczych w gminie Obrazów, czyli do 16 lokalizacji w dziesięciu sołectwach. Warsztaty będą trwały do czasu zaopatrzenia tych sklepów w komplet siedmiu toreb, a później ewentualnie, w miarę potrzeb i ich niedoboru, ich uzupełnianie o kolejne.

Przebieg zajęć:

Realizacja warsztatów zaczęła się od zwracania uwagi przez czytelników, uczestników zajęć warsztatowych i mieszkańców gminy problemu śmiecenia. Po licznych rozmowach z mieszkańcami oraz zajęciach z młodzieżą w czasie ferii w bibliotece postanowiliśmy zorganizować ekologiczną akcję i przyłączyliśmy się do światowej akcji Boomerang Bags.

Działania rozpoczęliśmy od promocji oraz zachęcenia uczestniczek klubu „Tańcowała igła z nitką” do pomocy i wzięcia udziału w akcji. Uczestniczki bardzo chętnie zareagowały na pomysł. Przynoszą zbędne materiały: zasłony, obrusy, pościel, niepotrzebne bluzki, spodnie, spódnice, z których tworzymy, według indywidualnego pomysłu każdej z pań, torby. W ten sposób niepotrzebne tkaniny nabierają nowych funkcji służących środowisku, a uczestniczki segregują swoje szafy od nadmiaru zbędnych rzeczy.

Torby szyjemy wg wytycznych akcji Boomerang Bags, opierając się na rysunkowej instrukcji oraz filmiku z instrukcją szycia takowej torby. W międzyczasie na hafciarce, na białej tkaninie drukujemy logo Boomerang Bags w kolorze czerwonym i naszywamy na torbę. Z boku każdej torebki będzie też metka z napisami: Made by „Tańcowała igła z nitką” z jednej strony i „Gminna Biblioteka Publiczna w Obrazowie” z drugiej.

Komplet takich toreb eksponujemy na wieszak wraz z czytelną i zrozumiałą informacją o akcji. Następnie bumerangowy komplet trafia do lokalnych sklepów, (w gminie jest ich 16), gdzie kupujący będą mogli pożyczyć torbę, zapakować swoje zakupy, a następnie odnieść ją do sklepu, by służyła innym osobom. Wówczas takie torby stają się bumerangami.

O przesłaniu akcji, wraz z właścicielami sklepów, informujemy pracowników, by w sposób zrozumiały mogli na bieżąco informować kupujących, na czym polega akcja. Dzięki klubowej akcji, w naszej gminie poradzimy sobie z nadmiarem foliowych reklamówek, lokalnie przyczynimy się do ochrony środowiska, a globalnie – naszej planety. Klub zyska nowych użytkowników, otworzy się na nowe przedsięwzięcia. Warsztaty przyczyniają się do budowania pozytywnego wizerunku biblioteki i doceniania innowacyjności działań.

Korzyści z realizacji projektu:

  • ogólnodostępne torby wielokrotnego użytku,
  • nawiązanie współpracy z lokalnymi przedsiębiorcami- właścicielami sklepów i pracownikami,
  • segregowanie odpadów,
  • angażowanie się w dbanie o środowisko w skali lokalnej i globalnej,
  • promowanie zrównoważonego zachowania,
  • pozytywny wizerunek biblioteki otwartej na świat i promującej ochronę środowiska,
  • pozytywny wizerunek właścicieli sklepów,
  • edukacja uczestników i mieszkańców,
  • wychodzenie poza utarte schematy zachowań,
  • poszerzanie społeczności klubu,
  • integracja uczestników, łączenie się ze sobą w słusznej idei,
  • wsparcie na etapie projektowania toreb,
  • nabycie nowych umiejętności przez klubowiczów,
  • poczucie sprawczości.

Tekst i zdjęcia: Gminna Biblioteka Publiczna w Obrazowie. Inspiracja nadesłana na konkurs „Kreatywne inspiracje” dla uczestników projektu „Kluby kreatywności w bibliotekach”)[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]

String Art. Wyszywaj na drewnie!

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

Uczestnicy zajęć:

  • osoby dorosłe, 18+, ale dzieci z powodzeniem sobie poradzą

Sprzęt i/lub oprogramowanie, narzędzia, materiały:

  • deski z miękkiego drewna (polecamy sosnę, odradzamy dąb),
  • lakier bezbarwny lub bejcę, pędzle,
  • malutkie gwoździe (ok. 20 mm),
  • sznurek albo nici (np. kordonek, mulina),
  • wydruki z obrazkiem/grafika (lub odręczny szkic… to tylko dla zdolnych),
  • młotki (liczba uczestników=liczba młotów),
  • papier ścierny lub szlifierka,
  • nożyce.

Organizacja i czas trwania zajęć:

Zajęcia trwały ok. 1,5 h, zrealizowane zostały w ramach cyklu zajęć mejkerskich w CraftStudio, które jest częścią klubu kreatywności – Studio Robota

Przebieg zajęć:

Przed rozpoczęciem zajęć przygotowaliśmy grafiki – najlepiej wybrać 3 lub 4 wzory, coś prostego i trudniejszego do wyboru. Bez kombinowania, wystarczy w wyszukiwarce wpisać „string art” szablony i wybierać. Jest tego mnóstwo! Dla ułatwienia możemy na konturze wzoru zaznaczyć kropki w miejscach, w któych należy wbijać gwoździe.

Pora na deskę. Wybieramy miękkie drewno, w przeciwnym przypadku wbijanie gwoździ zajmie dużo więcej czasu. Chcemy żeby uczestnicy angażowali się również w przygotowanie materiałów, otrzymują zatem deski nieoszlifowane, które obrabiają papierem ściernym lub szlifierką. Na tym etapie montują również zawieszkę (można kupić gotową, wykorzystać ze starej antyramy lub zamocować na dwóch gwoździach kawałek grubego sznurka).

Kolejnym etapem jest malowanie desek. W czasie gdy deski schną, uczestnicy wybierają wzory, z których będą tworzyć obrazy. Następnie kartkę z grafiką układają na desce, a w kontury wbijają gwoździe. Po zakończeniu pracy należy oderwać grafikę.

Czas na najlepsze – nici w ruch! Czyli owijamy. W tym celu należy przywiązać nitkę do dowolnego gwoździa, a następnie owijać pozostałe gwoździe. Na końcu nitkę przywiązujemy do gwoździa, dokładnie tak samo jak zaczynaliśmy.

Efekt – 20 gotowych obrazów ! 20 zadowolonych uczestników!

Uwaga! Biblioteka nie musi organizować wszystkich materiałów. Naszym sposobem na włączenie uczestników w przygotowanie zajęć było poproszenie ich o przyniesienie sznurków, kordonków, nici.

Korzyści (dla biblioteki i uczestników zajęć):

Uczestnicy zyskali przede wszystkim inspirację do wykonania prostej, ale efektownej dekoracji do domu, pomysłu na prezent, a co najważniejsze – możliwej do zrobienia w oparciu o rzeczy ogólnie dostępne. Zabawa młotkiem, gwoździami i szlifierką daję mnóstwo frajdy, szczególnie tym osobom, które na co dzień nie mają możliwości pracy z takimi narzędziami.

Zysk dla Biblioteki określamy w dwóch słowach – radość użytkowników!

Tekst i zdjęcia: Miejska Biblioteka Publiczna im. Ł. Górnickiego GALERIA KSIĄŻKI w Oświęcimiu. Inspiracja zgłoszona w konkursie „Kreatywne inspiracje” dla uczestników projektu „Kluby kreatywności w bibliotekach”)[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]

Useful terms

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]A makerspace is a place where people come to collaborate, learn together, play, create new things, experiment, implement their own projects, but also to share their knowledge and skills or solve problems. The things that are created there may be both physical (like 3D-printed objects, clothes, jewellery etc.) or digital (such as photographs, movies, websites, online services), but also ideas, solutions to local problems, or innovative ways to work them out.

The „maker culture” is a contemporary culture or subculture representing a technology-based extension of DIY (Do-It-Yourself) culture that involves creation of new objects as well as tinkering with existing ones. Typical interests or activities within the maker culture include electronics, robotics, 3D printing, and the use of CNC (Computer Numeric Control) tools, as well as more traditional activities such as metalworking, woodworking, and traditional arts and crafts.

DIY culture (and DIY ethic) refers to the ethic of self-sufficiency through completing tasks without the aid of a paid expert. The DIY (literally meaning „Do It Yourself”) approach promotes the idea that anyone is capable of learning and creating things instead of relying on someone else. For example, when a household appliance breaks down, DIY enthusiasts prefer repairing it on their own rather than buying a new one. Design and creation of original items, such as clothes, jewellery or home decorations, is very common in DIY culture, often with the use of environmentally-friendly materials (being green and ecological is also an important value there).

A „fab lab” (fabrication laboratory) is a small-scale workshop offering (personal) digital fabrication. A fab lab is typically equipped with 3D printers, CNC machines, laser cutters, specialist software and other tools whose aim is to design, create and produce „almost anything”, but mainly physical objects. The fab lab movement is closely related to DIY culture, open source hardware and the free and open source movement, sharing both a philosophy and use of technology.

Makerspaces are often created and hosted by the community, and operated voluntarily by a group of “makers” or „hackers” – enthusiasts of collaborative making, creating or producing things. One challenge is to find a space where makers can meet on a regular basis and where tools and resources are hosted. In recent years, public libraries have been evolving in response to the changing needs of their communities and the rapid growth of ICT (”Information and Communication Technologies”). In order to stay relevant, libraries have been exploring new ways to attract new (or engage existing) users and meet community needs, including the development of new programmes, partnerships, services, and service-delivery methods for their communities. And this is where maker culture, DIY culture, ethic and values, and public libraries’ values, functions and tasks have met.

The above text is a part of the educational material „Starting a makerspace in the library”, elaborated within the project „Daily innovators and daily educators in the libraries” (DIDEL) by Agnieszka Koszowska. The whole material is available here.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row]

Przydatne pojęcia

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]Pochodzące z języka angielskiego słowo „makerspace” najczęściej oznacza publicznie dostępne miejsce, w którym ludzie spotykają się i korzystają z dostępnych tam narzędzi – po to, by uczyć się przez zabawę i eksperymentowanie, wspólnie coś tworzyć, wymyślać i realizować różne projekty, a także dzielić się wiedzą i rozwiązywać problemy. To, co tam powstaje, może mieć różnorodne formy czy postacie. Mogą to być fizyczne przedmioty (jak np. wydruki 3D, laserowe wycinanki, biżuteria czy uszyte według własnego pomysłu ubrania), obiekty cyfrowe (fotografie, filmy, strony WWW, inne narzędzia online), ale też nowe idee, innowacyjne usługi czy rozwiązania lokalnych problemów.

Ruch mejkerski (ang. maker movement) to zjawisko kulturowe stanowiące rozszerzenie ruchu DIY (ang. Do-It-Yourself, czyli Zrób to sam) o elementy wykorzystujące nowe technologie.

Angielskie słowo „maker”, podobnie jak słowo „makerspace”, nie ma powszechnie przyjętego polskiego odpowiednika. W języku polskim używane są słowa „wytwórca”, „tworzyciel”, „majsterkowicz” lub po prostu „maker” albo „mejker”. Istnieją różne pomysły na polskie odpowiedniki słowa „makerspace”, na przykład „mejkerstrefa”, „warsztat”, „pracownia”, „wytwórnia” czy „majsternia”. W naszych materiałach posługujemy się oryginalnym angielskim słowem „makerspace”, ponieważ jest ono używane na całym świecie i występuje w wielu publikacjach, zarówno papierowych, jak i elektronicznych, w tym również branżowych opracowaniach dla bibliotekarzy. Używamy też spolszczonej wersji słowa „maker”, czyli „mejker”, gdyż w przeciwieństwie do innych terminów nie zawęża ono (ani nie rozszerza) zakresu tego pojęcia, a ponadto zyskuje w naszym języku coraz większą popularność. Jednakże gorąco zachęcamy do twórczych adaptacji i przekształcania funkcjonujących pojęć oraz nadawania bibliotecznym przestrzeniom własnych, oryginalnych nazw!

Mejkerzy realizują własne, często innowacyjne pomysły, tworząc coś nowego lub twórczo modyfikując istniejące rozwiązania. Interesują ich takie dziedziny, jak elektronika, robotyka, projektowanie, ale też metaloplastyka, obróbka drewna, szeroko pojęta sztuka, wzornictwo i rzemiosło. Używają różnych narzędzi cyfrowych, a także takich urządzeń, jak drukarki 3D, plotery, wycinarki laserowe czy różne rodzaje maszyn CNC (ang. Computer Numeric Control, czyli komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych).
Ruch DIY (jak również kultura DIY czy etyka DIY) opiera się na przekonaniu, że wszyscy jesteśmy kreatywni i – jeśli chcemy – możemy być samowystarczalni. Każde z nas może nauczyć się tworzyć lub samodzielnie wykonywać różne prace według własnych, oryginalnych pomysłów. Nie musimy – jeśli nie jest to konieczne – korzystać z gotowych, płatnych produktów czy rozwiązań. Np. jeśli zepsuje się nam jakiś sprzęt lub przedmiot, możemy próbować samodzielnie go naprawić, a nie np. wyrzucać starą rzecz i kupować nową. Ruch DIY ma zwolenników na całym świecie – sami projektują odzież, biżuterię, ozdoby czy wystrój mieszkania. Szyją ubrania i dodatki według własnych pomysłów, często korzystając z przyjaznych dla środowiska materiałów. Ekologia, recykling czy upcykling to także ważne pojęcia dla entuzjastów kultury DIY.

Fablab lub fab lab (ang. fabrication laboratory) jest pracownią lub warsztatem, gdzie można wytwarzać różne przedmioty według własnych projektów. Jest to więc twórcza przestrzeń typu makerspace, przeznaczona do „fabrykacji” – wytwarzania, produkcji, wykonywania fizycznych obiektów. W fablabach możemy skorzystać z drukarek 3D, sprzętu CNC, laserów do wycinania czy grawerowania, ale też maszyn do szycia lub haftowania. Ideą fablabów jest gromadzenie ludzi zainteresowanych nauką obsługi różnych urządzeń i wykorzystywaniem ich do wytwarzania projektowanych przez siebie rzeczy. Powstają tam też prototypy różnych urządzeń i rozwiązań, które wynalazcy chcą wypróbować, zanim dopracują i zaoferują odbiorcom finalny produkt.

Przestrzenie typu makerspace są często tworzone i prowadzone przez społeczność mejkerów, którzy regularnie się tam spotykają i wprowadzają w życie swoje pomysły. Wyzwaniem jest znalezienie miejsca, w którym można działać i przechowywać sprzęt. By utrzymać takie miejsce, mejkerzy stosują różne rozwiązania, np. wprowadzają ofertę odpłatnych zajęć lub abonament na korzystanie z dostępnych narzędzi. Często przestrzenie tego typu powstają przy różnych organizacjach i instytucjach publicznych: szkołach, uniwersytetach, instytucjach popularyzujących naukę i bibliotekach.

W ostatnich latach biblioteki publiczne znacznie rozszerzyły swoją działalność, wprowadzając szerokie spektrum zajęć edukacyjnych wykorzystujących różnorodne technologie: tablety, aplikacje mobilne, roboty edukacyjne do nauki programowania czy drukarki 3D. Nadal szukają pomysłów na usługi i działania, które zaoferują coś nowego obecnym użytkownikom i przyciągną do biblioteki nowe osoby. Czerpanie z wartości i dorobku ruchów mejkerów i DIY może być ciekawą odpowiedzią na współczesne wyzwania.

Powyższy tekst pochodzi z materiału edukacyjnego pt. „Co to jest makerspace i jak zorganizować to w bibliotece?”, opracowanego w ramach projektu „Daily innovators and daily educators in the libraries” (DIDEL), a jego autorką jest Agnieszka Koszowska. Pełny tekst opracowania znajduje się na tej stronie.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row]

Creativity – what it is and why we need it

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

What is creativity?

We can find common definitions of creativity in several sources like this one in the encyclopedia Britannica: “Creativity is the ability to make or otherwise bring into existence something new, whether

  • a new solution to a problem,
  • a new method or device, or
  • a new artistic object or form”.

Therefore, we see that creativity is an important attribute in both our personal and professional lives. For example, in our personal lives, we need creativity to think of how to organise a birthday party in a different way to how we did it in previous years but with more activities and joy, or just to find solution for fixing a broken chair. In professional life, we have to find new ways of attracting more users to the library or just arranging shelves to make finding books easier or providing a more cozy book selection.

Why do we need creativity?

Education philosophers identify creativity as one of the key 21st century survival (or basic) skills. Information and computer technologies will replace repetitive work – so we as human beings must be trained for new kind of work which requires us to find new solutions to old problems or situations.
In libraries in particular, creativity is an essential feature for both the library staff and the organisation. Nowadays, libraries are functioning in a state of constant transition, trying to adapt to changing environments and serve new users’ needs, often having quite limited resources at their disposal. For example, creative librarians find it easier to generate various ideas on how to reach out successfully to new library users, to find novel ways of serving people or promoting library services. A creative library is more open to their staff and users’ ideas, more participatory and more inclined to experimentation, which may also be extremely beneficial in times of transition.

It is worth noting that creativity is possible and useful in libraries of various sizes and resources, although they may face different risks and barriers. For a big library with a complex organisational structure, it may be more difficult to allow their staff to generate and implement novel ideas. On the other hand, larger staff and more resources mean that there are opportunities for more creative ideas and better chances to implement them. In a small library, fewer resources may be an asset, because such libraries simply have to be creative in order to evolve and survive. Smaller organisations may also implement new solutions faster and more effectively.

Creative person

To be a creative person means to be able to think or to do something “out-of-the-box” or in a non-traditional way. In more specific terms, a person who is creative has the capacity to think creatively.

For a long time, it was believed that creativity was a special skill is necessary only for some professions, such as: writers, artists, architects, designers, scientists, or entrepreneurs. Nowadays it is recognized that every individual can be creative and the ability to be creative can be developed and learned, and can apply to many sectors.

What makes people creative?

Characteristics of a creative person

Psychologists have found that people who are more inclined to be creative are those who feel good in unclear situations with incomplete information rather than those who prefer harmony and struggle with discomfort and anxiety.

An individual who is creative is characterised by following traits: curiosity; broad interests; openness to new knowledge and experience, engagement in finding solution for a problem, possibility to look at the problem from a distance, independent and original in thinking, ability to go out from restrictions and frames, visualisation of imagination, intense inner drive to create etc.

Summing up some findings about being a creative person leads to the following characteristics:

  • To have expertise in some domain (like art, or cooking, or writing). It helps to deliberately notice new things and solutions;
  • To be trained for and use creative thinking (ability to look at things in a way that other people aren’t);
  • To be prepared to work hard. It generally takes time and effort to find new solutions and to change something we are accustomed to;
  • To be in certain psychological state (for example, to have inner motivation, enjoyment, satisfaction, and challenge of the work itself).

But to be creative often means to be able to get inspiration from others, and use existing ideas in a novel way. Expertise in a certain field as well as knowledge of a broader context allow creative people to look at a problem from different perspectives, to find a solution that may have been known somewhere else, but to adapt it to new circumstances. Sometimes simple solutions are best and most effective. There is no need to re-invent the wheel. It is worth listening to other people (especially those from different backgrounds – see educational materials for multiculturalism for more) and keeping one’s eyes open to absorb new thoughts and ideas with no bias. For example, a customer service or an organisational solution that has traditionally been used in business areas can also be creative in the library environment.

It is also good to know that, for an individual, there are some important benefits of being in tune with your creativity: the creative process can be healing and may help to survive emotional pains as well as better understand oneself. The creative process can release something deep and disturbing from our subconscious, and can help to see things from a different perspective.

To develop creativity means to develop creative thinking.

What is creative thinking?

The most common answer to this question is: creative thinking is a way of thinking about problems or situations from a fresh / new perspective that suggests unconventional solutions.

Creative thinking helps to generate ideas. Like other kinds of thinking it starts with asking questions, but the main difference is that after that it tries to engage the imagination for different ways to find answers on questions. It “brainstorms” for solutions, it elaborates and improvises, it depends on inspiration, it speculates and uses intuition, and is not judgmental.

Our creative thinking is most active when we’re engaged in “self-generated cognition”: daydreaming, ruminating, or otherwise letting our minds wander.

How to encourage creative thinking?

Creative thinking can be encouraged using different techniques and by providing specific environments and resources.

There are many techniques for encouraging creative thinking: brainstorming, mind mapping, reframing, envisaging the future, role-play (more detailed description can be found in the workshops about creativity and design thinking). All these techniques stimulate idea generation with different approaches: by encouraging fluency, flexibility, originality in creativity; by arranging thoughts, using associations, recognising patterns and creating an order; by focusing and analysing a situation or a problem from a different perspectives (roles, hats); by envisaging the future.

Some of those techniques, such as brainstorming, can be used while working in a group (for example during library staff meeting). Others, for example playing with word associations, may be successfully adopted in individual creativity training.

When encouraging a creativity environment (both physical and psychological) and resources, different sources of inspiration (natural objects, journals, art, movies, books, games etc.) can play an important role.

Researchers have also found that several habits can help to boost creative thinking: a long walk – without your phone – as a part of daily routine; meditation; going out of your comfort zone – trying to learn new things, taking up a challenge, travelling to new places; communication with unknown people; playing games and doing fun activities (playing with the dog, kids etc.); or changing daily activities from more focused to less attention demanding.

Developing creative thinking can also have the following benefits:

  • We can increase our self-confidence;
  • We can solve problems more efficiently;
  • We can earn respect;
  • We can be an innovator;
  • We can make a difference.

But it is worth remembering that creativity involves both: thinking and then producing. Only idea generation means that you are imaginative, therefore it is also necessary to implement these ideas in real life.

The above text is a part of the educational material Creativity – what it is and how to be more creative, elaborated within the project „Daily innovators and daily educators in the libraries” (DIDEL) by Baiba Holma. The whole material is available here.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row]

Co to jest kreatywność i dlaczego jest nam potrzebna?

[vc_row use_row_as_full_screen_section=”no” center_bck_image=”no”][vc_column width=”1/4″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]

Co to jest kreatywność?

Istnieje wiele definicji terminu “kreatywność”. Np. Encyklopedia Britannica definiuje to pojęcie jako zdolność do tworzenia czegoś nowego. Tym czymś może być:

  • rozwiązanie jakiegoś problemu;
  • metoda, sposób postępowania albo urządzenie;
  • wytwór artystyczny (obiekt lub forma).

Nowe pomysły i rozwiązania są nam potrzebne w różnych sytuacjach życia zawodowego i prywatnego. W życiu codziennym chcielibyśmy, na przykład, znaleźć inny sposób na zorganizowanie przyjęcia urodzinowego niż w poprzednich latach albo po prostu naprawić zepsute krzesło. W sferze zawodowej, z kolei, zależy nam na pozyskaniu nowych pomysłów na to, jak np. przyciągnąć do biblioteki nowych użytkowników albo w jaki sposób ułożyć na półkach książki, by ułatwić czytelnikom ich odnajdywanie.

Dlaczego kreatywność jest nam potrzebna?

Badacze wymieniają kreatywność jako jedną z kluczowych kompetencji XXI wieku, a wręcz jako umiejętność zapewniającą przetrwanie. Żyjemy w czasach, w których technologie informacyjne i komunikacyjne stopniowo zastępują prace powtarzalne, ważne jest więc poszukiwanie nowych pomysłów, rozwiązań problemów i sposobów pracy.

Kreatywność to cecha istotna także dla bibliotek i bibliotekarzy. Biblioteki stale dostosowują swoje działania do nowych warunków, okoliczności i potrzeb użytkowników, dysponując przy tym ograniczonymi zasobami. Bardziej kreatywne zespoły bibliotek mają więcej pomysłów na to, jak skutecznie dotrzeć do nowych osób, znaleźć nowatorskie sposoby zaspokajania potrzeb lokalnych społeczności czy promowania usług bibliotek. Kreatywna biblioteka to miejsce otwarte na pomysły zarówno bibliotekarzy, jak i użytkowników, instytucja działająca partycypacyjnie, aktywna, żywa, gotowa na eksperymentowanie.

Kreatywność przydaje się i małym, i dużym bibliotekom, nie jest więc uzależniona od posiadanych zasobów. Warto jednak pamiętać, że w każdej bibliotece mogą wystąpić przeszkody i problemy, które utrudnią generowanie czy wdrażanie nowych pomysłów. W większych bibliotekach, posiadających złożoną strukturę organizacyjną, proces pozyskiwania, a następnie wdrażania nowych pomysłów czy rozwiązań może być trudniejszy. Z drugiej strony, większa liczba zatrudnionych osób oraz bogatsze zasoby instytucji stwarzają więcej możliwości generowania i wdrażania nowych rozwiązań. Z kolei, dla małych bibliotek, niewielka liczba pracowników i ograniczone zasoby mogą być atutem, gdyż wymuszają poszukiwanie nowych pomysłów na działania. Plusem jest także to, że mniejsze organizacje są w stanie szybciej i efektywniej wdrażać nowe rozwiązania.

Kim jest osoba kreatywna?

Osoba kreatywna myśli i działa, starając się wychodzić “poza schematy”, czyli poza wyuczone sposoby myślenia i działania.
Przez lata uważano, że kreatywność to szczególna cecha właściwa tylko wybranym osobom lub profesjom, takim jak pisarze, artyści, architekci, projektanci, naukowcy czy przedsiębiorcy. Obecnie dominuje pogląd, że kreatywnym może być każdy – że jest to umiejętność, której można się nauczyć, którą można ćwiczyć i rozwijać. A warto to robić, ponieważ kreatywność przydaje się w wielu zawodach i dziedzinach.

Co sprawia, że jesteśmy kreatywni?

Zdaniem psychologów, większą zdolność do działania i myślenia kreatywnie wykazują osoby, które dobrze odnajdują się w nie do końca jasnych sytuacjach, z niedoborem informacji, niż takie, które preferują równowagę i źle znoszą niepokój czy dyskomfort.

Charakterystyczne dla osób kreatywnych cechy to między innymi: ciekawość; różnorodność zainteresowań, otwartość na nową wiedzę i doświadczenia, gotowość do poszukiwania rozwiązań napotkanego problemu, dystans wobec trudności, umiejętność wychodzenia poza wyuczone schematy, bogata wyobraźnia, niezależność i oryginalność myślenia, pragnienie tworzenia nowych rzeczy.

Według badaczy, kreatywności sprzyjają także takie czynniki, jak:
wiedza i doświadczenie w takich dziedzinach, jak sztuka, kulinaria czy twórczość literacka – pomagają dostrzegać nowe rozwiązania,
umiejętność kreatywnego myślenia – pomaga przyjmować inne, mniej oczywiste podejście do problemu, gotowość do podejmowania wysiłku – poszukiwanie nowych rozwiązań i zmiana nawyków często wymaga czasu i wzmożonej pracy, specyficzny stan psychiczny – np. wewnętrzna motywacja, poczucie przyjemności i satysfakcji z procesu tworzenia lub działania w obliczu jakiegoś wyzwania.

Kreatywne myślenie i działanie oznacza również umiejętność inspirowania się tym, co już jest i wykorzystywania istniejących pomysłów czy rozwiązań w nowy sposób. Obeznanie w danej dziedzinie oraz znajomość szerszego kontekstu pozwalają twórczym osobom patrzeć na problem z różnych perspektyw i odnajdywać rozwiązania, które były już stosowane gdzie indziej, ale wymagają dostosowania do nowych okoliczności.

Czasami proste rozwiązania są najwłaściwsze i najbardziej efektywne. Nie ma potrzeby odkrywania Ameryki na nowo. Warto słuchać innych osób, zwłaszcza wywodzących się z odmiennych środowisk i mających inne doświadczenia, być otwartym na nowe pomysły i przyjmować je bez uprzedzeń. Na przykład, jakaś usługa lub rozwiązanie organizacyjne stosowane w biznesie może się sprawdzić – po przystosowaniu do specyficznych potrzeb środowiska – również w bibliotece.

Warto też pamiętać o korzyściach, jakie kreatywność przynosi ludziom w ich codziennym życiu. Proces twórczy może mieć moc uzdrawiającą. Wyzwala głębokie pokłady ludzkiej nieświadomości, umożliwia zmianę perspektywy i sposobu postrzegania codziennych trudności, dzięki czemu pomaga złagodzić emocjonalny dyskomfort, a także lepiej poznać i zrozumieć samego siebie.

Czym jest kreatywne myślenie?

Pojęcie “kreatywne myślenie” najczęściej określa się jako myślenie o danej sytuacji lub problemie w nowy sposób, przyjmując świeżą perspektywę, która pomaga znaleźć nowe, niekonwencjonalne rozwiązania.

Kreatywne myślenie to proces, dzieki któremu powstają nowe pomysły. Podobnie jak inne procesy myślowe, myślenie kreatywne zaczyna się od zadawania pytań. Podstawowa różnica jest taka, że kolejnym etapem jest tu wykorzystanie wyobraźni – to ona jest drogowskazem prowadzącym do znajdowania odpowiedzi. Istotą kreatywnego myślenia jest szukanie nowych i przystosowywanie istniejących rozwiązań. W tym procesie wykorzystujemy inspirację, improwizację, intuicję, a także staramy się unikać oceniania.
Kreatywne myślenie jest najbardziej aktywne wtedy, gdy jesteśmy zaangażowani w takie procesy poznawcze, jak wyobrażenia, kontemplowanie, marzenia na jawie, a także gdy pozwalamy myślom na swobodny bieg.

Jak pobudzić kreatywne myślenie?

Istnieje wiele metod i technik, które wspierają i pomagają rozwijać kreatywne myślenie. Są to na przykład: burza mózgów, tworzenie map myśli, “przeramowanie” (ang. reframing), prognozowanie przyszłości czy odgrywanie ról. Te narzędzia stymulują kreatywność poprzez wykorzystanie różnych podejść i procesów, takich jak ćwiczenie płynności, elastyczności i oryginalności myślenia, stosowanie skojarzeń, rozpoznawanie wzorca, analizowanie sytuacji czy problemu z różnych punktów widzenia (np. podział na role, technika sześciu kapeluszy de Bono) lub wyobrażanie sobie różnych wariantów przyszłych zdarzeń.

Niektóre z tych technik, takie jak burza mózgów, można wykorzystać do pracy grupowej (np. podczas warsztatu lub spotkania zespołu biblioteki). Inne, np. zabawa w skojarzenia, mogą być z powodzeniem stosowane w czasie samodzielnych ćwiczeń (w indywidualnym treningu kreatywności).
Istotną rolę podczas tworzenia środowiska kreatywnego oraz gromadzenia zasobów pomocnych w rozwoju kreatywności mogą pełnić różnorodne inspirujące źródła: naturalne obiekty, czasopisma, dziełą sztuki, filmy, książki, gry itp.).

Według badaczy, w ćwiczeniu i rozwijaniu naszej kreatywności mogą nam pomóc pewne nawyki i działania. Są to np. długi spacer bez telefonu jako stały element codzienności, medytacja, wychodzenie poza strefę komfortu – uczenie się nowych rzeczy, podejmowanie wyzwań, odwiedzanie nieznanych miejsc, rozmowa z obcymi ludźmi, gry i zabawy (z psem, dziećmi etc.), czy angażowanie się w takie aktywności, które na co dzień wymagają od nas mniej skupienia i uwagi.

Korzyści, jakie przynosi rozwijanie kreatywnego myślenia, to:

  • większa pewność siebie,
  • sprawne rozwiązywanie problemów,
  • szacunek ze strony innych innych osób w naszym otoczeniu,
  • możliwość zostania innowatorami,
  • inicjowanie i wprowadzanie zmian w otoczeniu.

Warto jednak pamiętać, że w pojęciu “kreatywność” zawiera się zarówno kreatywne myślenie, jak i działanie. To, że potrafisz wymyślać różne pomysły, może oznaczać, że jesteś po prostu pomysłowy, a pomysły należy potem jeszcze zrealizować.

Powyższy tekst pochodzi z materiału edukacyjnego pt. „Co to znaczy być kreatywnym i jak rozwijać tę umiejętność”, opracowanego w ramach projektu „Daily innovators and daily educators in the libraries” (DIDEL), a jego autorką jest Baiba Holma. Pełny tekst opracowania znajduje się na tej stronie.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/4″][/vc_column][/vc_row]